jueves. 28.03.2024

Calumniae Veteres Redeunt (Con traducción)

Calumnia numquam resarciri potest quod eius macula numquam tollitur omnino. Cum calumnia est telum quod utitur ad argumenta adversarii politica languefacienda, calumnia ipsa probat maculatum diffamantem a difamati argumentis victum esse. Sed dixerat iam Bacon Verulamianus ut audacter calumniare semper aliquid haereat. 

Calumnia numquam resarciri potest quod eius macula numquam tollitur omnino. Cum calumnia est telum quod utitur ad argumenta adversarii politica languefacienda, calumnia ipsa probat maculatum diffamantem a difamati argumentis victum esse. Sed dixerat iam Bacon Verulamianus ut audacter calumniare semper aliquid haereat. Ne quidem hi novi calumniatores creativi nec imaginativi sunt, sed tantum calumnias veteres redintegrant, ut olim, vetustissime, Treviianus criminantionibus  excruciatus est. Logicum est Iacopum Gonzalida nunc praeterita mendacia meminisse velle adversus Trevijani decus. Verum incredibile est hominem magna et gloriosa gentilitate, egregiorum scriptoum illustri familia, ut Victorem de la Serna, vini conficiendi et conservandi peritum, Treviiani aspernatorem esse. Nam eius familia intellectualitatem, ingenium, mentis aciem, viros doctos et probitatem semper et quotidie amavit. Duodecas librorum Treviiiano, homini bono, vitam perennem dabit in cogitaminis politici sphaera et in Pulchrarum Artium interpretatorio ambitu. Hi libri eius legatum sunt. Id considerationem meretur, id officiosam observantiam meretur. Id agnitionem gratiam meretur. Haec calumnia hodie admonitio dura est adversus illos omnes qui defendunt quamvis politicam “non rectam”. Admonitio ad navigatores.

Treviianus, acerrimo ingenio civili, cogitans auctoritate maxima, nunc filius libertatis collectivae praedilectus et Montium Bastetanorum, de demokratía habet considerationes qui coaequantur cogitatui classico. Anno Incarnationis MCMXCII  thesin meam, Principiorum Democraticorum Studium quod pertinet ad Periclis Rem Publicam, feci sub carissima rectione amici mei Augustini Garciae Calvi. Haec thesis ad doctrinam democraticam convertit me studiosissime, invito Augustino, et cum postmodum Trevijanum cognovi, ratum habui ut eius cogitatus classicus esset sensu stricto. Nam investigationes Treviiani omnes immiscent et praesupponunt classicam politicam. De saeptis Romanis ad huius temporis comitia.

Ut Newton gravitationis universalis legem patefecit, sic Treviianus leges politicas explicantes factionum consensum et tertii laocratici constitutionem quae constitutionali corpori firmamentum dat docuit. Homines paucissimi sensibilitatem sufficientem habent ut collectivam libertatem amare possent quantum eam Treviiianus amat. Libertatis omnium causa vitam suam tradidit, ut hoc factum lucra sua nocuerit. Hodie, in hac paucorum factionum potentia, Treviiano contumeliam facere solum ignavitas est. Liberalis et democrates inimicus factioni social democraticae naturaliter est.

Amor libertati tam magnus est quam Artibus Pulchris, et propter eum Treviianus magnus sciens Hispanus est Artis Historiae et eius interpretationes de artibus a gentibus vere culturalibus semper laudantur. Denique, ut Popularis Factionis membrum sim et prolocutor heroicae et strenuae civitatis Vallis Saxorum concilii municipalis, ut aliquas doctrinae Treviianistae partes non suscipiam, tamen agnosco illum hodie caput intellectuale excellentissimum apud Hispanos viros esse. Amicus Treviiano semper legalis ero. Amicitiae officia iubent. Transitionis incohativi in Treviiianum odium habent quia fortasse recordatur eis conscientiam quam humo texerunt. Transitio nostra oblivionis regnum, ubi vivimos, creavit. Et si haec Treviiiani defensio sive apologia non ederetur, id esset notitia, quod notitia est omne quod aliquis non vult id edi. Certum est ius superbiae non esse et id molestum esse, sed importuna semper superbia ignosci potest in quibusdam casubus, velut Treviianus casus. Treviianus, tandem, megalomanicus non est, sed vir amans cupidissime libertatem. Et haec extrema insultatio huius nostri usus politici res gesta est. In civilem suam partem non sum, ab eo dissentio politice, sed sum amicus ei.

Martinus-Michaelis Flavus Stephanus

Traducción

Las viejas calumnias vuelven

Nunca la calumnia puede ser reparada porque su mancha no se quita del todo. Cuando la calumnia es un arma que se usa para debilitar los argumentos políticos del adversario, la calumnia misma prueba que el difamador indigno ha sido vencido por el difamado. Pero ya había dicho Bacon de Verulamio que cuando se calumnia descaradamente, siempre queda algo adherido.  Ni siquiera estos nuevos calumniadores son creativos ni imaginativos, sino que sólo vuelven a traer las viejas calumnias, lo mismo que en otro tiempo, hace ya muchísimo tiempo, Trevijano fue ofendido y atacado con criminales difamaciones. Es lógico que Santiago González ahora quiera recordar mentiras pasadas contra el honor de Trevijano. Pero es increíble que un hombre de una familia grande y gloriosa, de una familia ilustre de escritores egregios, como Víctor de la Serna, consumado enólogo, menosprecie a Trevijano. Pues su familia siempre y todos los días amó la intelectualidad, el ingenio, la agudeza, los hombres sabios y la honradez. Una docena de libros otorgará a Trevijano, hombre bueno, una vida perenne en la esfera del pensamiento político y en el ámbito interpretativo de las Bellas Artes. Estos libros son su legado. Ello merece consideración, ello merece deferencia, ello merece reconocimiento.

Hoy esta calumnia constituye una dura advertencia contra aquellas que defienden cualquier política que no sea correcta. Un aviso para navegantes.

Trevijano, de profundo ingenio político, pensador con la mayor autoridad, ahora hijo predilecto de la libertad colectiva y de Las Alpujarras, tiene consideraciones acerca de la Democracia que lo sitúan a la misma altura que el gran pensamiento clásico. En 1992 hice mi Tesis, “Estudio de los Principios Democráticos en relación con el Régimen de Pericles”, bajo el queridísimo pilotaje de mi amigo Agustín García Calvo. Esta tesis me convirtió en un apasionado defensor de la Democracia, aún en contra de Agustín, y cuando poco después conocí a Trevijano comprobé que su pensamiento era clásico en sentido estricto. Pues todas las investigaciones de Trevijano implican y presuponen la política clásica. Del sistema electoral romano al verdadero sistema electoral de esta época.

Como Newton dio a conocer la Ley de la Gravitación Universal, así también Trevijano ha revelado las leyes políticas que explican el consenso de los partidos y la constitución del tercio laocrático que da soporte al cuerpo constituyente. Muy pocos hombres tienen la suficiente sensibilidad para poder amar la libertad colectiva cuanto la ama Trevijano. Por la causa de la libertad de todos ha entregado su propia vida, aunque este hecho haya perjudicado sus intereses personales. Hoy, en este sistema de oligarquía sólo supone una cobardía ultrajar el nombre de Trevijano. Liberal y demócrata es naturalmente enemigo de la socialdemocracia.

Su amor a la libertad es tan grande como el que tiene a las Bellas Artes, y a causa de ese amor Trevijano es un gran conocedor español de la Historia del Arte y sus interpretaciones acerca de las Artes siempre son alabadas por los verdaderamente entendidos en las mismas.

Finalmente, aunque soy miembro del Partido Popular, y portavoz en el Ayuntamiento de la heroica ciudad de Valdepeñas, aunque no sostengo algunas ideas de la doctrina trevijanista, sin embargo, reconozco que él hoy es la cabeza intelectualmente más brillante de los españoles. Siempre seré un amigo leal de Trevijano. Los deberes de la amistad mandan. Los iniciadores de la Transición odian a Trevijano porque quizás les recuerde la conciencia que enterraron. Nuestra Transición creó el reino del olvido, en donde vivimos. Y si esta defensa o apología de Trevijano no fuera publicada, ello sería noticia, porque la noticia es todo lo que alguien no quiere que sea publicado. Hay mediocres que confunden una inmensa pasión sincera por la libertad y la verdad con la soberbia y la megalomanía. Esto también es una hazaña de nuestro sistema político. No pertenezco a su movimiento político, no comparto sus ideas, pero soy su amigo.

Calumniae Veteres Redeunt (Con traducción)